Mołtowska Dolina

Przewidywany rezerwat przyrody

Dolina Mołtowy wczesną wiosną

Mołtowo: 0,2 km N od wsi: Nadl. Gościno, obr. Gościno, oddz. 165cdfgh.
Do ochrony rezerwatowej zaproponowano malowniczą dolinę strumienia w Mołtowie, z pięknie wykształconymi lasami łęgowymi i grądami o charakterze naturalnym, ze źródliskami, głazami narzutowymi, z rzadko spotykanymi, zagrożonymi i chronionymi gatunkami roślin, na czele z wyjątkowo w skali kraju obfitym stanowiskiem złoci pochwowatej.

Wąska dolina o szerokości od 70 (w części południowej) do 250 metrów (w części środkowej i północnej). Wyciągnięta w osi południkowej na ponad 1 km. Środkiem płynie strumień zbierający wodę ze znajdujących się po wschodniej i zachodniej stronie doliny źródlisk. W dolinie liczne są głazy narzutowe, w tym jeden o obwodzie 980 cm.

Głaz narzutowy o obwodzie 980 cm

Od zewnątrz, na krawędzi doliny, na skraju lasu rośnie rząd świerków pospolitych. Na zboczach i skłonach doliny dominują dęby szypułkowe, buki oraz graby. W podszycie obficie rośnie leszczyna. Na dnie doliny w drzewostanie dominują olsze i jesiony wyniosłe. W runie wspaniale prezentuje się barwny aspekt wiosenny zarówno w łęgu jak i na grądach zboczowych. Masowo kwitną wówczas zawilec żółty i gajowy, ziarnopłon wiosenny, gwiazdnice, złocie. Złoć pochwowata występuje tutaj masowo w całej dolinie.

Strumień Mołtowa

Liczbę kwitnących osobników (na niemal wszystkich stanowiskach w kraju liczonych na sztuki) tutaj szacować należy na kilkanaście tysięcy. Gatunek ten występuje obficie zarówno w łęgach jak i grądach. Z rzadszych gatunków stwierdzono tu także kokorycz wątłą, pępawę błotną.

Celem utworzenia rezerwatu jest zachowanie walorów przyrodniczych doliny strumienia z lasami łęgowymi i grądami o charakterze naturalnym, ze źródliskami, głazami narzutowymi, z rzadko spotykanymi, zagrożonymi i chronionymi gatunkami roślin w tym ze złocią pochwowatą, mającą tu najobfitsze stanowisko w kraju.

Dargocicki Mszar

Przewidywany rezerwat przyrody

Mapa: Lokalizacja rezerwatu Dargocicki Mszar

Eutroficzne oczko wodne na torfowisku

Dargocice: 1,2 km NNW: Nadl. Gościno, oddz. 214dh.
Torfowisko w południowej części (oddz. 214h) otoczone bagienną brzeziną z młodym drzewostanem brzozy omszonej. W podszycie licznie rośnie kruszyna, w runie dominuje trzęślica modra, borówka czarna, śmiałek pogięty, mniej licznie występuje tu bagno zwyczajne i borówka bagienna. Dalej ku środkowi torfowiska bagienna brzezina ustępuje mszarom z wełnianką pochwowatą, której licznie towarzyszą: żurawina błotna, rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne, wełnianka wąskolistna, modrzewnica zwyczajna, wrzos zwyczajny.

W części centralnej znajduje się niewielki, zarastający zbiornik dystroficzny z grążelem żółtym. Nad wodą pło z dominacją przygiełki białej, z udziałem turzycy bagiennej, bagnicy zwyczajnej, torfowca czerwonawego (poza tym na torfowisku dominuje torfowiec kończysty, w mszarach z wełnianką pochwowatą liczny jest torfowiec magellański).

W części północnej (oddz. 214d) znajduje się łozowisko z wierzbą szarą i uszatą. Pod okapem gęstych zarośli występuje masowo czermień błotna, obficie występują tu także turzyca pospolita i siwa, pięciornik kurze ziele, siedmiopalecznik błotny, mietlica psia, tojeść bukietowa. Płaty tworzy mech płonnik.

Celem utworzenia rezerwatu jest zachowanie walorów przyrodniczych torfowiska mszarnego, ze zbiorowiskami torfowiskowymi o charakterze naturalnym, z rzadko spotykanymi, zagrożonymi i chronionymi gatunkami roślin.