Olsza czarna - Alnus glutinosa
Rodzina: brzozowate - Betulaceae
Drzewo osiąga wysokość do 30 metrów, kora ciemnobrązowa, szorstka, pokryta siecią drobnych rys. Liście ułożone skrętolegle, odwrotnie jajowate lub okrągławe, pojedyncze, długoogonkowe. Brzeg liścia ząbkowany. 5-7 par nerwów. Kolor ciemnozielony. Kwitnienie na długo przed rozwojem liści. Kwiaty męskie w żółtawych kotkach. Kwiatostany żeńskie przekształcają się w owocostan - niewielką, owalną czarnoszarą szyszkę do 2 cm długości. Bardzo odporna na stojącą wodę. Olsza to drzewo tajemnicze, ponure jak jej otoczenie. Jedno z trzech drzew europejskich uznanych za toksyczne (cis, oliwka, olsza). Zwłaszcza pył z drewna olchy uważany jest za szkodliwy dla zdrowia, nawet wręcz za rakotwórczy. W warunkach naturalnych olsza wykazuje dużą odporność na zasolenie. Występuje w Europie i zachodniej Azji.
| Kołobrzeg: | Pospolita w parkach: im. A.Fredry, Jedności Narodowej, S.Żeromskiego; pomnikowe okazy nad Parsętą na W od parku im. H.Dąbrowskiego |
| gm. Kołobrzeg: | Bardzo częsty - łęgi i olsy; brzeziny bagienne; otoczenie ocz. wod. i śródpolnych zagłębień bezodpływowych; brzegi rzek i kanałów; parki wiejskie; nadmorskie bory bagienne; bory bażynowe - oddz. leśny 270; oddz. leśny 222; brzezina na S od Samowa oddz. 230 a; ocz. wod. nr XIV w Niekaninie; ocz. wod. nr XII w Starym Mieście; brzeg rzeki przy mostku w Błotnicy; park w Bogucinie; park w Drzonowie; łąka nad Parsętą (Stare Miasto); zarośla nadrzeczne nad Parsętą k/Budzistowa; bór bagienny oddz. 204a; bór bażynowy w oddz. 202b |
|
