Traktowany jako podgatunek barszczu zwyczajnego. Osiąga wysokość 50-120 cm. Ma dętą i żebrowaną łodygę w dolnej części pokrytą sztywnymi i szorstkimi włoskami, a w górnej miękkim. Liście owłosione; dolne ogonkowe, górne siedzące, u nasady z pochwami liściowymi. Blaszka trójlistkowa lub pierzasta z 2–3 parami listków. Listki boczne są jajowate do lancetowatych, z boków klapowane, na brzegu ząbkowano piłkowane lub całobrzegie. Listek szczytowy jest trójklapowy. Kwitnie od czerwca do września, zwykle najintensywniej w lipcu.
Rośnie na łąkach, w zaroślach, na skrajach lasów i przydrożach.