Bujanka - Systoechus ctenopterus (Mikan, 1796)
Rząd: muchówki - Diptera
Rodzina: bujankowate - Bombyliidae
|
Morfologia: Długość 6-11 mm. Ciało pokryte złocistymi włoskami. Skrzydła przezroczyste. Aparat gębowy wykształcony jest w postaci długiej, cienkiej rurki. Nogi cienkie, wydłużone.
Biologia: Czas lotu: maj - sierpień. Pokarm: nektar. Larwy są pasożytnicze, pasożytują na owadach. Samica w locie zrzuca jaja najczęściej w okolice gniazda pszczoły samotnicy z rodziny Andrenidae. Larwy po wylęgnięciu wnikają do gniazda, gdzie wyjadają zgromadzony tam pyłek i nektar, a gdy go zabraknie, pożerają larwy gospodarza. Tam też odbywają swój cykl rozwojowy i przeobrażają się w poczwarkę, która zimuje pod ziemią. Wiosną następnego roku poczwarka wygrzebuje się z ziemi i przeobraża w postać imago. Występowanie: Nasłonecznione skraje lasów i leśne polany, murawy kserotermiczne, torowiska, porośnięte skąpą roślinnością piaskownie i wydmy. Wybierają najbardziej wygrzane stanowiska, lokując się w najcieplejszych, nasłonecznionych miejscach tych środowisk. Uwaga: Bujanki odżywiają się w charakterystyczny sposób. Zawisają w locie nieruchomo nad kwiatem przypominając małego kolibra i długą ssawką spijają nektar z kwiata. |
| Kołobrzeg: | Łąka nad Parsętą k/Zieleniewa |
| gm. Kołobrzeg: | Łąka na skraju lasu na W od Obrotów; Rościeński Las |