Wstecz

Informacje, przedruki prasowe



Tadeusz Twardy - styczeń 2011 r.

Grzybowa gmina

Jeden z największych i najcenniejszych obszarów leśnych w strefie polskiego wybrzeża znajduje się w gminie Ustronie Morskie. Jest to obszar lasów liściastych rozciągający się ze wschodu na zachód pomiędzy miejscowościami Kądzielno i Kukinka oraz od Bagicza do Stramniczki z północy na południe. Obszar ten znany jest pod zwyczajową nazwą "Las kołobrzeski".

Ten niewielki w sumie obszar leśny, pozostałość po dawnej, rozległej nadmorskiej kniei, skupił w sobie przyrodniczą różnorodność tamtych lasów.

Rozmaitość typów siedliskowych lasu, specyficzny skład drzewostanu zbliżony do naturalnego oraz szczególne warunki klimatyczne związane z oddziaływaniem morza Bałtyckiego sprzyjają różnorodności gatunkowej roślin i zwierząt.

O wyjątkowości warunków klimatycznych może świadczyć to, że jeszcze nie tak dawno w lesie kołobrzeskim miała ostoję niewielka, arktyczno-alpejska roślinka, która wymarła już w całej Polsce. W pobliżu Podczela był jej ostatni bastion, a odnotowano ją tu po raz ostatni w roku 1950. To dereń szwedzki (Cornus suecica), porastający do dziś daleko na północy podbiegunową tundrę.

Warunki przyrodnicze lasu kołobrzeskiego sprzyjają wielu rzadkim i chronionym gatunkom roślin. Także stawy hodowlane usytuowane w lesie obfitują w unikalny zestaw roślin wodnych. Jednak w porównaniu z imponującym zestawem gatunkowym grzybów zestaw roślin wydaje się ubogi.

Na przestrzeni ostatnich kilku lat wykonany został przez grzyboznawców amatorów (przy wsparciu mykologów - profesjonalistów) pobieżny przegląd grzybów występujących w lesie kołobrzeskim. Wykazano tu wiele setek gatunków grzybów, wśród których odnotowano liczne gatunki podlegające ochronie, rzadko spotykane oraz zagrożone wyginięciem w Polsce.

Stwierdzono tu następujące gatunki podlegające ochronie: borowiczak dęty, buławka pałeczkowata, czarka austriacka, flagowiec olbrzymi, gwiazdosz potrójny, kolczakówka strefowana, kolczatek strzępiasty, lakownica lśniąca, mądziak psi, ozorek dębowy, podgrzybek pasożytniczy, sromotnik fiołkowy, szmaciak gałęzisty, szyszkowiec łuskowaty, żagiew wielogłowa, żagwica listkowata.
Stwierdzono także 55 gatunków znajdujących się na Czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych.

Do najcenniejszych zaliczyć można gatunki puszczańskie o masywnych owocnikach takie jak chroniona żagiew wielogłowa, żagwica listkowata oraz wymierająca koralówka czerwonowierzchołkowa. Występuje także miniaturowa suchogłówka korowa podnosząca przyrodniczą rangę tego lasu.

Prawdziwe jednak grzybowe rarytasy znaleźć można w całkiem innym miejscu gminy, poza lasem kołobrzeskim. Szczególnym miejscem okazały się pozostawione w miarę naturalnym stanie okolice miejscowości Sianożęty. Znaleziony tu został wyjątkowo rzadko spotykany w Europie gatunek z rodzaju włośnianka noszący łacińską nazwę Hebeloma hetieri - nie notowany dotychczas z terenu Polski. O grzybie tym niewiele wiadomo bo jest tak rzadki, że trudno znaleźć informacje o nim nawet w literaturze fachowej. Na terenie Europy grzyb ten zlokalizowano tylko w ok. 20 lokalizacjach.

Do wielkich rzadkości zaliczyć także można znaleziony na terenie Ekoparku Wschodniego, u podstawy wydmy, ciepłolubny gatunek białokrowiak różowobiały, grzyb znany z obszaru śródziemnomorskiego i nie spotykany wcześniej w Polsce. Sądzi się, że obecność tego gatunku w tym miejscu to skutek ocieplenia klimatu i łagodnych zim w ostatnich latach.

Ten niewielki przegląd pozwala uznać, że nie tylko kuracjusze ściągają tłumnie w okolice Kołobrzegu, by korzystać ze specyficznych warunków klimatycznych tego rejonu wybrzeża. Przyroda odkryła tu unikalne właściwości już dawno temu. Jak długo będzie można cieszyć się tą niezwykłą przyrodą? Czy za kilka lat będzie ona wyparta przez wszechobecną zabudowę i zagospodarowanie terenu i pozostanie jedynie wspomnieniem?

Wstecz