[ Mniszek pospolity ]
Korzeń gruby, spichrzowy i długi, prosty, tworzący rozgałęzienia tylko w kamienistej glebie. Łodyga jako pusty w środku głąbik, początkowo wełniście owłosiony, później gładki, zielony lub jasno brązowy. Osiąga wysokość 10-20 cm. Liście zebrane w rozetę, głęboko pierzasto wcięte, podłużne, lśniące, nagie. Przez środek liścia biegnie główna żyła mleczna z mlecznym sokiem.
Gatunek kosmopolityczny, w Polsce jest rośliną bardzo pospolitą.

Uwaga:
Rodzaj liczy ponad 2000 gatunków na całej kuli ziemskiej. W Polsce występuje ok. 380 drobnych gatunków, rozpoznawanych tylko przez specjalistów. Gatunki te zebrane są w sekcje, które w popularnych opracowaniach opisane są jako gatunki zbiorowe.
Taraxacum officinale L. jest gatunkiem typowym.

Wybrane gatunki lub gatunki zbiorcze flory Polski:
- mniszek alpejski (Taraxacum alpinum (Hoppe) Hegetschw. & Heer) – gatunek zbiorowy
- mniszek bałtycki (Taraxacum balticum Dahlst.)
- mniszek besarabski (Taraxacum bessarabicum (Hornem.) Hand.-Mazz.)
- mniszek błotny (Taraxacum palustre (Lyons) Symons) – czasami traktowany jako gatunek zbiorowy
- mniszek czarniawy (Taraxacum nigricans (Kit.) Rchb, syn. Taraxacum alpestre (Tausch) DC.) – czasami traktowany jako gatunek zbiorowy
- mniszek drobny (Taraxacum laevigatum Willd.) DC.) – gatunek zbiorowy
- mniszek lekarski (mniszek pospolity) (Taraxacum officinale F. H. Wigg.)
- mniszek nadmorski (Taraxacum balticiformae Dahlst.)
- mniszek nakrapiany (Taraxacum praestans H. Lindb.)
- mniszek pieniński (Taraxacum pieninicum Pawł.) – gatunek endemiczny, zagrożony w Polsce
- mniszek źródliskowy (Taraxacum fontanum) – gatunek zbiorowy