Wstecz

Gmina Siemyśl

Parki pałacowe

Na terenie gminy Siemyśl istnieją 4 parki zabytkowe z czego 3 wpisane są do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Stan utrzymania parków jest zły. Brak jest stosownych zabiegów pielęgnacyjnych oraz postępuje świadoma dewastacja. Do parków tych należą:



- park podworski w Kędrzynie (Nr. rej. 1038/78)
Park podworski o powierzchni 3,5 ha, założony w II połowie XIX w. Park krajobrazowy. Całość założenia ogrodowego obejmuje sad, łąki parkowe i park. Drzewostan parku stanowią rodzime gatunki liściaste rozmieszczone pojedynczo, w małych grupach, smugach i kępach. Najważniejsze składniki drzewostanu to: grab zwyczajny, dąb szypułkowy, jesion wyniosły, klon zwyczajny, klon jawor i buk zwyczajny. Najbardziej okazałym drzewem jest klon jawor rosnący na polanie (w pobliżu krzewu złotokapu zwyczajnego) o obwodzie 338 cm (proponowany pomnik przyrody).

Park jest zaniedbany, z zatartym układem przestrzennym, z wprowadzonym po wojnie obcym elementem w postaci ujęcia wody, a sam pałac znajduje się w ruinie. Park wymaga konserwacji i rewaloryzacji układu przestrzennego.

- park podworski w Białokurach (Nr. rej. 982/78)
Park podworski o powierzchni 3 ha. Założony został pod koniec XIX \v. Jest to park krajobrazowy, który jest własnością AWRSP. Park tworzą swobodnie skomponowane skupienia drzew i łąka na tyłach pałacu oraz gazon od strony frontowej obsadzony drzewami (jesiony) i krzewami (jaśminowiec wonny i śnieguliczka biała). Drzewostan w wieku 105-125 lat tworzą głównie rodzime gatunki drzew liściastych, takich jak: klon zwyczajny (największy o obwodzie 287 cm), klon jawor (do parku prowadzi od strony zach. aleja jaworowa), jesion wyniosły (największy o obwodzie 315 cm), dąb szypułkowy (największy o obwodzie 340 cm), lipa drobnolistna (największa ma obwód 288 cm), kasztanowiec biały, a z iglastych: modrzew europejski i świerk pospolity oraz gatunek obcego pochodzenia świerk srebrny. W podszyciu dominuje bez czarny. Ozdobą parku są dwa pomnikowe okazy dębu szypułkowego odm. stożkowej rosnące przed pałacem (drzewa te są oznakowane, jako pomniki przyrody).

Park jest zaniedbany i zniszczony (pokaleczone drzewa, gołębniki na drzewach) przez mieszkańców pałacu, byłych pracowników PGR. Park wymaga uporządkowania i konserwacji zieleni.

- park romantyczny w Trzyniku (Nr. rej. 923/76)
Park podworski o powierzchni 2,7 ha. Założony na początku XX w. Park posiada cechy stylu naturalistycznego z dużą ilością wolnych przestrzeni widokowych wokół pałacu i pojedynczo rosnącymi drzewami oraz ścianą starodrzewu. Od zachodu park zamyka szpaler żywopłotu grabowego. Drzewostan stanowią gatunki rodzime (buk zwyczajny, świerk pospolity, wiąz polny, klon jawor, klon zwyczajny, dąb szypułkowy, lipa drobnolistna czy brzoza brodawkowata) oraz obcego pochodzenia klon srebrzysty - pomnik przyrody, świerk srebrny, choina kanadyjska, powalona w roku 2001, orzech szary, klon jesionolistny, dąb czerwony). Z krzewów na uwagę zasługuje: cyprysik groszkowy, cyprysik Lawsona, szakłak pospolity w formie żywopłotu, złotokap zwyczajny, porzeczka alpejska, sumak octowiec i liczne okazy cisu pospolitego oraz płożący się i wspinający m.in. po ścianie pałacu bluszcz pospolity.

Park jest zadbany jedynie w pobliżu pałacu, pozostała część jest mało czytelna (ciągi spacerowe) i zarośnięta (głównie przez czarny bez) oraz dewastowana (wycinka drzew). Park wymaga konserwacji poprzez usunięcie samosiewów, odtworzenie alejek spacerowych.

- park podworski w Wszemierzycach
Wszemierzyce - staw w zabytkowym parku Park podworski o powierzchni 12,8 ha. Obecnie znajduje się tam ośrodek MONAR-u. Park stanowi naturalne otoczenie dla zabytkowego pałacu mimo braku okazów starodrzewu i szczególnie oryginalnych cech kompozycji czy składu gatunkowego (rodzime gatunki). Pomiędzy pałacem, a stawem rośnie kępa świerków z pnącym się bluszczem. Nad stawem drzewostan tworzy olsza czarna i jesion wyniosły, a zbocza ze źródliskami pokrywa drzewostan bukowy z ciekawym runem, w którym występują gatunki częściowo chronione (pierwiosnka lekarska, konwalia majowa, marzanka wonna) i miodunka plamista. Ponadto na terenie parku rosną skupienia lip drobnolistnych, klonów zwyczajnych i brzóz brodawkowatych. Na uwagę zasługuje okaz modrzewia europejskiego o obwodzie 320 cm rosnący po prawej stronie pałacu, proponowany do ochrony jako pomnik przyrody.
Stawy rybne, przepływowe przy ośrodku monarowskim na skraju lasu są stanowiskiem rozrodu pliszki górskiej, pliszki siwej i ryb karpiowatych.

Park jest zadbany. Nie jest wpisany do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.


Cenne obiekty I Parki gminne I Pomniki przyrody I Rośliny chronione I Zabytki ]