Topola czarna - Populus nigra
Rodzina: wierzbowate - Salicaceae
 |
|
Wysokość do 30 m. Gałązki obłe, nagie, lepkie. Liście jajowatorombowe (na długopędach) i prawie trójkątne (na krótkopędach), z wierzchu żywo zielone, spodem jaśniejsze. Charakterystyczną cechą morfologiczną drzewa i drewna jest występowanie na pniu i konarach, zwłaszcza u nasady pnia, guzowatych narośli, z których obficie wyrastają, ze śpiących pączków, liczne krótkie pędy. Guzowate narośla na pniu topoli czarnej są jej cechą charakterystyczną nie spotykaną u innych gatunków topoli, ani nawet u mieszańców topoli czarnej. Znana jako topola nadwiślańska, zwana też sokorą; spotykana już tylko pojedynczo albo w małych grupach w dolinach większych rzek i nad brzegami jezior; częściej sadzona (na północy wyłącznie).
Cenny dla Pomorza Zachodniego; V - narażony| Kołobrzeg: | Topola czarna o obwodzie 1065 cm i wysokości 30 m przy ul.Solnej (działka nr 29/1) uznana jako pomnik przyrody w 1996 r. skreślona z rejestru pomników w 2002 r. Topola czarna o obwodzie 404 cm i wysokości 17 m w Kołobrzegu ul. Śliwińskiego na terenie Miejskiego Zespołu Obiektów Sportowych (działka nr 51/1) uznana jako pomnik przyrody w 1996 r. skreślona z rejestru pomników w 2002 r. a następnie ścięta z powodu budowy boiska sportowego. Ul. Solna obok stadionu sportowego - szpaler topoli czarnej (wycięte w związku z budową obwodnicy), Park im. A.Fredry. |